E-KRAMA.COM - нашая старонка ў Нью-Ёрку

Электронная крама <> Бюлетэнь "Весткі й Паведамленьні" <> Альманах "Беларус" <> Архіў газэты "Беларус"
Галоўная Навіны Абвесткі Крама "Весткі й Паведамленьні" "Рубікон" Альманах "Беларус" Архіў газэты "Беларус" Кантакты Member Login
 

№ 4 (698) за красавік 2024 г.


Ферма Жывёлаў

      Перад сваёй заўчаснай сьмерцю ва ўзрось­це 46 гадоў Джордж Оруэл напі­саў у нататніку апош­­няе назіраньне: “У 50 кожны мае твар, якога заслугоўвае”. Цытата жыве і сёнь­ня, бо, гледзячы на сябе, з узростам мы пагаджаемся, што перажыты досьвед да­дае маршчы­наў на наш твар. Оруэл меў здольнасьць да назі­раньня, якая зрабіла ягоныя творы папулярнымі. 

      І ёсьць сэнс, што людзі, якія раз­гля­даюць сучаснае грамадзтва праз прызму гісторыі пасьля сьмерці Оруэла ў 1950 годзе спасылаюцца на працу аўтара. У рэшце рэшт, ён красамоўна акрэсліў, на­колькі адкрыты фашызм асуджаны на правал яшчэ да таго, як гісторыя дала не­каторыя з самых яркіх прыкладаў.

      Больш за тое, Оруэл паказаў нам, што той самы фашызм, схаваны больш спрытна празь перакручваньне мовы і вы­карыстаньне яе элітамі ў якасьці пры­ла­ды для прапаганды, можа разрастацца так, што ніхто яго і не заўважыць.

      Такое папярэджаньне дае аўтарскае заключэньне ў “Ферме жывёлаў”. Суця­шаючыся высокімі абяцаньнямі дабра­быту і бясьпекі, кніга заканчваецца тым, што яе героі ня могуць адрозьніць сваіх прыгнятальнікаў ад вызваліцеляў. “Два­наццаць галасоў крычалі ў гне­ве, і ўсе яны былі аднолькавымі. Цяпер няма пы­тань­ня, што здарылася з тварамі сьвіней. Істо­ты звонку пераводзілі позірк са сьвіньні на чалавека, і з чалавека на сьвіньню, і са сьвіньні зноў на чалавека; але ўжо нельга было сказаць, што было што”.

      Пляніроўшчыкі праз прапаганду распрацоўваюць і ствараюць пляна, каб накіраваць людзей на жывёлагадоўчую ферму. Народ трэба кантраляваць не­ўсьвя­домлена. Недасьведчанасьць – гэ­та ключ. “Атупленьне” насельніцтва з дапа­могаю дзяржаўнай адукацыі і складанага ўвядзеньня словаў, фразаў і ідэяў у гра­мадзкі лексікон і розум рыхтуе людзей да таго, што павінна адбыцца.

      Для гэтай мэты прэвэнтыўна выка­рыстоўваецца так званы “ШI”. Вядома, што альгарытмы штучнага інтэлекту на­вучаюцца тэхнакратамі-карпаратывіс­та­мі, яны даследуюць цалкам новыя мэта­ды мадыфікацыі паводзінаў і кантролю выказваньняў, прызначаныя выйсьці на­перад крышталізацыі дыскурсаў і нават фармаваньня ідэнтычнасьцяў і сьветапо­глядаў. кантраляваць фармаваньне і ўзнаўленьне “сацыяльных уяўленьняў”. Ідэя заключаецца ў тым, каб выкарыс­тоўваць масавы збор дадзеных і распа­знаваньне шаблёнаў штучнага інтэлек­ту, каб прэвэнтыўна сарваць фармавань­не новых паводзінаў, дыскурсаў або шаблёнаў інфармацыі.

      Карпаратыўная дзяржава ня можа іначай падзяліць і заваяваць насельніц­тва, каб адцягнуць увагу ад злачынстваў элітарнай і абранай клясы?

      Новы сусьветны парадак у сацыяль­най эвалюцыі паўстаў за апошнія пару дзесяцігодзьдзяў, і гэта ня той сьвет, які ведалі Оруэл і нават нашыя бацькі. Вось некаторыя з адметных рысаў нашай ця­перашняй фермы жывёлаў:

- дрэйф улева ў дэмакратыях;

- ісламскі экстрэмізм і тэрарызм;

- выбухны ўплыў сацыяльных сетак і іх патэнцыял як для распаўсюду навінаў, так і для злоўжываньняў шляхам рас­паў­сюду прапаганды і дэзінфармацыі;

- мэдыцынская тыранія, у тым ліку пандэмія, але таксама FDA, прымусовае мэдыцынскае страхаваньне і апарат назі­раньня Obamacare, бамбардаваньне фар­мацэўтычнай рэклямай, ачарненьне на­роднай мэдыцыны і адсутнасьць належ­нага харчаваньня;

- узмацненьне правіла галасаваньня праз масавыя беспарадкі – калі вам гэта не падабаецца, то выходзьце на вуліцы;

- палітычная, рэлігійная і сацыяль­ная крайняя палярызацыя і гібель цэн­трысц­кіх поглядаў;

- грубае грамадзтва, якое ўслаўляе на­хабныя паводзіны, адсутнасьць ветлі­вась­ці і павагі да поглядаў іншых;

- левая тыранія паліткарэктнасьці і лібэральная “паліцыя думкі”;

- рух зялёных – высакародная спра­ва, перакручаная лібэраламі, каб узмац­ніць кантроль над грамадзтвам.

      Пабудова новага сусьветнага парад­ку – гэта пабудова новага чалавека са стэрылізаваным розумам, які не адрозь­нівае дабра ад зла. Калі чалавечы розум дэградуе да такой ступені,  ён становіцца злом. Грамадзтва ператвараецца не ў муж­чыну і не ў жанчыну, а ў масу нечала­ве­каў злучаных зь дзяржавай. Вы больш не адрозьніваеце свайго прыгнятальніка ад меркаванага выратавальніка.

      Яны нас абдурылі. Мы на зьвера­фер­ме. Яны гвалцяць нас штодня, і мы ведаем іх злачынныя намеры. Такія палітыкі, як узурпатар, які правёў восем гадоў у фальшывым прэзыдэнцтве, маніпулю­юць словамі і ка­рыстаюцца сыстэмай узбагачэньня цягам многіх гадоў, а потым вы­ходзяць на казачныя пэнсіі, інакш вядо­мыя як кансультацыі і выступленьні.

      Занадта доўга людзі ня мелі ні кара­нёў, ні гісторыі індывідуалізму. Не­паўна­вартаснасьць нараджае непаўна­вартас­насьць, і старэньне ўрадаў харак­тарызу­ецца ўсё большай колькасьцю не­паўна­вартасных людзей утры­ман­цаў. Вам ня верыцца, што гэта стан на­шага грамадзтва, нашай уласнай Фермы Жывёлаў?

      Што самае нізкае ў шкале масавага прамываньня мазгоў? Што ня мае камэр­цыйнай каштоўнасьці? Адказ – індыві­ду­альнае здароўе і асабістая свабода. Сы­с­тэма гістарычна супрацьстаіць ім. Ні­вод­ны суддьдзя ня будзе вырашаць пы­тань­яў праўды аб вашым асабістым зда­роўі або свабодзе. Так званае “гра­мадз­кае” здароўе? Безумоўна, гэта ў кампэ­тэнцыі дзяржавы, і гэтыя парадкі нам навя­за­ныя, як мы бачым, у апошнія 5 гадоў.

      Праўда аб тым, што трэба зрабіць, каб зрынуць такую тыранію розуму і це­ла, відавочная для тых, хто яе шукае. Але пра гэта ня скажуць вам лявацкія СМІ і тым больш палітыкі. І праўда ў тым, што, хоць некаторыя людзі крыху ўстрывожаныя, мала хто падазрае пра мадэль прагрэсаваньня і, як прапаганда нарэшце ператвараецца ў закон.

      Да моманту прыняцьця законаў лю­дзі будуць падрыхтаваны палітыкамі і СМІ прыняць іх як пажаданыя і “карысныя” для грамадзтва.

      Адзіны выхад – гэта разумовая сва­бода – ад несьвядомага да сьвядомага.

      Самы першы крок да мэнтальнай свабоды – гэта прызнаць, што палітыка зайздрасьці (клясавай барацьбы) і сама­ахвярнасьці тонка практыкуецца на нас элітамі і павольна робіцца правільнай для людзей праз іх прапаганду.

      Урады, чыноўнікі і палітыкі глядзяць на грамадзтва як на статак, які трэба падмануць і весьці на карысьць ураду і эліты. Па вялікім рахунку, гэта працуе, таму што пераважная большасьць лю­дзей прытрымліваюцца гэтай сыстэмы.

      Мы вызваляемся ад сыстэмы, ставя­чы пад сумнеў аўтарытэт і разумеючы, што сам сумнеў ёсьць прыкметаю інтэ­лектуальнай свабоды – інтэлект натоў­пу заўсёды саступае інтэлекту асобы.

      Мэта сродкаў масавай інфармацыі і палітыкі – стварыць грамадзкія настроі і кірунак, процілеглыя рэчаіснасьці. Таму трэба павярнуцца да рэальнасьці, каб адарвацца ад гэтых масавых настрояў.

      Адукацыйны ўзровень чалавека тут ня мае нічога агульнага з успрымань­нем рэчаіснасьці. Вышэйшая адукацыя – вы­шэйшае прамываньне мазгоў. Часам зда­ецца, што чым большая адукацыя, тым большы дурань.

      Палітычная махлярская гульня – гэ­та ператварэньне людзей у ферму жывёлаў. На дзяржаву трэба гля­дзець з на­шых пазыцыяў – нашай сама­бытнай культуры, пераканань­няў і традыцыяў. Пакуль гульня ня будзе разглядацца та­кім чынам, у чалавека няма інструмэн­таў, каб пазьбегнуць прамываньня маз­гоў. Да таго часу нічога ня зьменіцца.

Б. Л.